Mezopotamya mitolojisinde önemli bir yere sahip olan ay tanrısı Sin, Sümer mitolojisindeki Nannanın karşılığıdır. Aydınlatıcı, ışık gibi sıfatları olan bu tanrıya genel olarak yukarı Mezopotamya bölgesinde tapılırdı ve büyük mabetleri Ur ve Harran şehirlerinde kurulmuştu. Ay tanrısının önemli bir kültü kralların kızları ve büyük rahibe kurumu idi, İsmi E-khul-khul = "Zevklerin Evi" olan Harran daki tapınakta kadınlar kendilerini adak olarak tanrıya tapınağa adarlar ve burada ilişkiye girerlerdi yılın belli günlerinde bunu soylu kadınlar da bu ritüele katılırdı. İlişki sonrası kadının hamile kalması durumunda doğan çocuklar kutsal olarak görülür tapınağın himayesinde yetiştirilirdi bu çocuklar tanrının çocukları olarak görülürdü. Bu kadınların tapınakta ilişkiye girme sebepleri ibadettir çünkü o dönem insanları seksin bu kadar fazla haz vermesinin sebebini çözememişlerdir ve alınan haz duygusunun tanrıların birer armağanı olarak düşünmüşlerdir kendini tanrıya adayan kadınlar ve bu kadınlar ile seks yapan erkekler tapınaklarda seks yaparak tanrı Sin'e ibadet ettiklerini düşünmüşlerdir